والدین آرام و خونسرد بودن به ویژه زمانی که آموزش خانگی را برای فرزندانمان انتخاب می کنیم، از مهمترین ویژگی‌های رفتاری والدین به شمار می‌رود. داشتن این ویژگی نه تنها برای خود والدین مزایای بسیاری دارد، برای فرزندان و تربیت به شکل مطلوب نیز دارای مزایای فراوانی است. زمانی که فرزندانمان در خانه آموزش می‌بینند به واسطه اینکه زمان بیشتری را در کنار افراد خانواده سپری می‌کنند، ممکن است زمان بیشتری نیاز داشته باشیم تا روی آرام نگه داشتن و حفظ خونسردی خود کار کنیم. اگرچه حضور فرزندان در محیط خانه و خانواده مزایای بسیاری دارد اما در عین حال لازم است تا مراقبت بیشتری در بروز رفتارهای خود داشته باشیم.

فرزندپروری یک شغل تمام وقت است و به نظر می‌رسد اگر با فرزندانمان آرام و صبور باشیم نتیجه بهتری دریافت خواهیم کرد. اینکه با کودکانمان آرام و صبورانه ارتباط برقرار کنیم به این معنی است که بتوانیم مشکلات آنها را بشنویم و به گونه ای به آنها رسیدگی کنیم که هم برای خودمان و هم برای آنها مفید باشد.

اما آیا واقعا به همین راحتی است؟ نه. گاهی اوقات، اصلاً آسان نیست. برای بسیاری از ما، یادگیری یک مهارت جدید بسیار دشوار است. اما در اینجا راهکارهایی به شما ارائه می‌شود تا بتوانید به والدینی آرام و صبور تبدیل شوید.

راهکارهایی برای تبدیل شدن به والدینی آرام 

1. با فرزند خود به طور موثر ارتباط برقرار کنید

شما باید تا جایی که می‌توانید با کودک خود به موثرترین شکل ارتباط برقرار کنید. سعی کنید با مهارت شنونده خوب بودن شروع کنید. هر چه فرزندانتان به شما می‌گویند را بدون اینکه حرفشان را قطع کنید گوش دهید. گوش دادن به ایده‌ها و دیدگاه های آنها به شما امکان می‌دهد تا درک درستی از خواسته‌ها و نیازهای آنها داشته باشید.

سعی کنید به درستی درک کنید که نگرانی اساسی چیست. هنگامی که به ایده های آنها گوش می‌دهید، می‌توانید به نگرانی های اساسی فرزندانتان رسیدگی کنید و در نتیجه به شکل مطلوب‌تری نظر خود را در رابطه با حل آن مشکل یا ناراحتی به آنها منتقل کنید. علاوه بر این، شما می‌توانید از طریق این تکنیک بیشتر با آنها ارتباط برقرار کنید. فرزند شما همچنین یاد خواهد گرفت که مهارتهای ارتباطی مانند بیان خواسته‌ها و نیازهای خود و همچنین بروز احساسات را توسعه دهد.

2. فرزندانتان را از منظر خود آنها ببینید

با پیروی از نکته بالا، وقتی به ایده‌های فرزندانتان گوش می‌دهید، ممکن است بتوانید موضوع را از دیدگاه آنها ببینید. آنها هنوز در حال رشد هستند و یاد می‌گیرند که منطقی فکر کنند و احساسات خود را کنترل کنند. به عنوان والدین، مهم است که به آنها کمک کنیم تا توانایی خود را برای ابراز احساسات به شیوه ای مثبت افزایش دهند و همچنین برقراری ارتباط با خواسته‌ها و نیازهای خود را تقویت کنند. توضیح آنها ممکن است بر اساس احساساتشان باشد، اما ما به عنوان والدین می‌توانیم از این توضیح به عنوان یک فرصت آموزشی برای کمک به فرزندانمان در توسعه مهارتهای تنظیم هیجانی‌شان استفاده کنیم.

3. درخواست کمک کنید

در برخی شرایط، به تنهایی مدیریت کردن کارها دلیل ناراحتی شماست. در چنین شرایطی کمک خواستن می‌تواند یکی از راه‌هایی باشد که از طریق آن می‌توانید در حین تربیت فرزند خود آرام باشید. می‌توانید از همسر، دوست، یکی از اعضای خانواده یا هر شخص دیگری که به او اعتماد دارید کمک بگیرید. این فقط درخواست کمک برای مراقبت از فرزندتان نیست، بلکه می‌تواند برای چیزهای دیگری باشد که شما را ناامید می‌کند و وقت شما را می‌گیرد. حل مسائل دیگر در زندگی شما می‌تواند شما را از استرس بیش از حد رها کند و در نتیجه صبر شما را در برخورد با فرزندانتان تضمین کند.

4. کمی وقت برای خودتان داشته باشید

فرزندپروری بسیار سخت است و اغلب می‌تواند شما را ناامید کند. بنابراین، زمانی که ناامید می‌شوید یا استرس دارید، احتمال اینکه انفجار خشم خود بر سر فرزندانتان را طبیعی قلمداد کنید بسیار زیاد است. به همین دلیل است که باید در طول روز کمی خلوت داشته باشید حتی اگر فقط 10 دقیقه باشد. اما اطمینان پیدا کنید که می‌توانید چنین زمانی را برای خود اختصاص دهید و کاری که از آن لذت می‌برید را انجام دهید. این می تواند فعالیتهایی مانند کتاب خواندن، پیاده روی، دوش گرفتن یا به گلها و گیاهان خانه پرداختن باشد. چنین برنامه هایی قطعا به شما کمک می‌کند تا آرام شوید و کنترل بهتری بر خشم خود داشته باشید.

5. از تفکر مثبت استفاده کنید

یاد بگیرید که از تفکر مثبت یا خودگویی برای کمک به خود در طول روز استفاده کنید. زمانی که احساس ناامیدی می‌کنیم، تمرین این مهارت ممکن است سخت باشد، بنابراین مهم است که آن را در طول روز تمرین کنیم. خودگویی مثبت می‌تواند شامل موارد زیر باشد: «من می‌توانم این کار را انجام دهم»، «من پدر یا مادر خوبی هستم»، «من بهترین کاری را که می‌توانم برای فرزندانم انجام می‌دهم» یا «من به فرزندانم اهمیت می‌دهم». وقتی به طور مرتب به این افکار فکر می‌کنید یا حتی با صدای بلند آنها را تکرار می‌کنید، می‌تواند در بهتر شدن حال شما موثر باشد.

6. بررسی کنید که چه زمانی ناراحت می‌شوید

بررسی این نکته می‌تواند به شما کمک کند تا از گفتن چیزی به فرزندتان که بعد باعث پشیمان شما می‌شوید اجتناب کنید. یاد بگیرید تشخیص دادن زمانی که به آن سطح می رسید را یاد بگیرید تا در زمان بروز شرایط نامطلوب، بتوانید مدیریت بهتری داشته باشید.

7. طبق قوانین تربیتی خود رفتار کنید

در مورد انتظارات و قوانین بسیار شفاف باشید. همچنین در مورد هر گونه عواقب روشن باشید. سپس، اگر فرزندتان قانون را زیر پا گذاشت، می‌توانید با آرامش به پیامدهای آن رفتار اشاره کنید و عصبانی و ناراحت نشوید.

8. به دنبال ایجاد الگوهای خوب باشید

اگر می‌خواهید فرزندتان با شما و دیگران آرام و محترم باشد، الگوبرداری از چنین رفتاری مهم است. احساسات فرزندتان را در نظر بگیرید و به او احترام بگذارید. گفتن جملاتی مانند “من الان ناراحت هستم، پس می‌خواهم آرام شوم” به فرزند شما کمک می‌کند تا نحوه انجام این کار را نیز بیاموزد.

9. مراقب وضعیت جسمی خودتان باشید

هنگامی که گرسنه و یا خسته از کار زیاد هستید، توانایی شما برای آرام کردن خود در مواجهه با رفتار منفی کودک به شدت کاهش می‌یابد. سعی کنید خواب و استراحت کافی داشته باشید. زمانی که زمان محدودی بین دویدن در مدرسه، کارهای روزمره و کارهای روزانه وجود دارد، میان وعده‌ها می‌توانند بسیار موثر باشند. چنین تنقلاتی به شما انرژی کافی برای مقابله با هرج و مرجی که فرزندانتان در اطراف ایجاد کرده اند می‌دهد. بنابراین، احتمال کمتری وجود دارد که به خاطر چیزهای کوچکتر ناامید شوید.

10. تصمیم به تغییر بگیرید

واکنش آرام داشتن به شیطنتهای فرزندتان یک چالش بزرگ است و به طور خودکار اتفاق نمی‌افتد. در نظر داشته باشید که هر تغییر عمده والدینی باید عمدی و آگاهانه باشد تا موفق شود. یک چارچوب ایجاد کنید تا خود را در مسیر درست نگه دارید، مانند “من فریاد نمی‌زنم”، “من می‌توانم آرام بمانم” یا “من فرزندم را دوست دارم”.

11. کمی فضا برای خود در نظر بگیرید

اگر از رفتار نادرست فرزندتان احساس ناامیدی کردید، کمی استراحت کنید تا آرام شوید. بعد از اینکه به فرزندتان گفتید چه اتفاقی دارد می‌افتد، به اتاق دیگری بروید یا قدم بزنید. سر خود را خالی کنید تا بتوانید با آرامش برسید و به شکل دقیق تری به وضعیت نگاه کنید. نفس عمیق بکشید و تصویری از کودک خود را در زمانی که شادی می‌کنید تجسم کنید مانند زمانی که چیز جدیدی یاد می‌گیرد و یا از خوردن غذایی که برای او درست کرده‌اید لذت می‌برد.

12. زمان مناسب را برای آموزش پیدا کنید

آموزش دادن به فرزندتان زمانی بهتر انجام می‌شود که اوضاع نابسامان باشد و او رفتار خوبی داشته باشد. اگر فرزندتان بد رفتاری می کند یا عصبانی می شود، صبر کنید تا اوضاع آرام شود و سپس به کودک خود درباره اتفاقی که افتاده است یادآوری کنید: امروز چیزی اتفاق افتاد که باعث ناراحتی من شد، به نظرت دفعه بعد چه تغییری باید ایجاد کنیم؟

سخن پایانی:

مطمئناً، گاهی اوقات به نظر می رسد که فرزندان شما به حرفهایتان گوش نمی دهند مگر اینکه سر آنها فریاد بزنید. اما در نظر داشته باشید که فریاد زدن باعث ایجاد ترس می‌شود و به رابطه شما آسیب می رساند. آیا می خواهید فریاد زدن را به عنوان یک واکنش مناسب در برابر ناامیدی الگو قرار دهید؟ پاسخ شما می تواند به شما این اطمینان را بدهد که در میان ناامیدکننده ترین رفتار کودکی که فرزندتان می تواند به سمت شما بیاورد، آرام بمانید و به یاد داشته باشید، مراقبت از خود به اندازه مراقبت از فرزندانتان و یا حتی بیشتر از آن مهم است.

  مطالبی که می‌تواند برای شما مفید باشد