والدین و مربیان

فرزندپروری یک شغل تمام وقت است و به نظر می رسد اگر با فرزندانمان آرام و صبور باشیم نتیجه بهتری خواهد داشت. رفتار آرام داشتن با فرزندان به این معنی است که بتوانیم مشکلات آنها را بشنویم و به گونه ای به آنها رسیدگی کنیم که هم برای خود و هم برای کودکمان مفید باشد.

فرزندپروری مهم است زیرا هدف آن تربیت فرزندان و در حین انجام این کار، فراهم کردن محیطی آموزشی، سالم، امن، محبت آمیز و مراقبتی برای کودکان در طول رشد آنهاست. تربیت کودکان، آنها را برای زندگی آماده می‌کند و با گذراندن تمام مراحل رشد، آنها را به بزرگسالی هدایت می‌کند.

فرزندان و نوجوانان شما همیشه مراقب کارهای شما هستند. آنها می‌بینند که چگونه استرس را کنترل می‌کنید. برخورد با دیگران و همچنین نحوه برخورد با احساساتتان را مشاهده می‌کنند. آنها مانند اسفنج‌های کوچک در تمام این اطلاعات غوطه ور می‌شوند حتی زمانی که فکر می‌کنید فرزندانتان به آنها توجه نمی کنند.

کودکان حق دارند در زندگی روزمره خود از نظر روحی، عاطفی و جسمی احساس امنیت و آرامش کنند. در واقع، احساس امنیت می‌تواند آنها را برای رشد و البته رشد مطلوب در سالهای اصلی خود آماده کند .هنگامی که کودک احساس امنیت کند، آزادی کشف، رشد و توسعه را دارد

شخصیت اساسا مجموعه‌ای از رفتارها، ویژگی‌ها و نگرش‌هایی است که یک فرد را تعریف می‌کند. اعتقاد بر این است که بیشترین رشد شخصیت در دوران کودکی اتفاق می‌افتد و ویژگی‌های یک فرد به این ترتیب شکل می‌گیرد. بنابراین، بسیار مهم است که فرزند شما روی ویژگی‌ها و رشد خود سرمایه گذاری کند.

والدین نقش مهمی در شکل دادن به آینده فرزندان خود، حمایت از یادگیری و رشد آنها و توسعه تجربیات آموزشی آنها دارند. مشارکت والدین در امر آموزش فرزندان، تفاوت بزرگی در پیشرفت تحصیلی، رشد اجتماعی و رفاه کلی آنها ایجاد می‌کند و می‌تواند بر عملکرد تحصیلی، نگرش نسبت به یادگیری و موفقیت کلی کودک تأثیر مثبت بگذارد.