واکاوی عوامل تسهیلگر کاربرد مدرسه در خانه در نظام آموزشی ایران

واکاوی عوامل تسهیلگر کاربرد مدرسه در خانه ترکیبی در نظام آموزشی ایران: رویکردی نوین در آموزش دانش‌آموزان تیزهوش
خلاصه آنچه در این مطلب خواهید خواند
مدرسه در خانه یکی از پدیده‌های نوین آموزشی در سطح جهانی می باشد که بر افزایش مشارکت والدین در آموزش تأکید دارد.. پژوهش حاضر با هدف واکاوی عوامل تسهیلگر کاربرد مدل مدرسه در خانه ترکیبی در نظام آموزشی ایران و به منظور ارائه رویکردی نوین در آموزش دانش آموزان تیزهوش انجام شد.

نویسندگان:

سارا نجاتی‌فر: دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، گروه روانشناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و
روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

احمد عابدی: نویسنده مسئول: دانشیار گروه روانشناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران a.abedi@edu.ui.ac.ir 
امیر قمرانی: دانشیار گروه روان شناسی و آموزش افراد با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
فرامرز آسنجرانی: استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

 

چکیده

هدف: مدرسه در خانه یکی از پدیده‌های نوین آموزشی در سطح جهانی می باشد که بر افزایش مشارکت والدین در آموزش تأکید دارد.. پژوهش حاضر با هدف واکاوی عوامل تسهیلگر کاربرد مدل مدرسه در خانه ترکیبی در نظام آموزشی ایران و به منظور ارائه رویکردی نوین در آموزش دانش آموزان تیزهوش انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش از نظر هدف، اکتشافی و از نوع کیفی است که از روش نظریه پردازی داده بنیاد استفاده شده است. حوزه این پژوهش شامل تمام کتابها و مقالات )2021-1990( مرتبط با مشارکت والدین در آموزش و مدل مدرسه در خانه بود. مشارکت کنندگان در این پژوهش 10 نفر از متخصصان حوزه روانشناسی و علوم تربیتی در شهر اصفهان در سال 1401 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از روش سندکاوی و مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. تحلیل دادهها براساس الگوی اشتراوس و کوربین )1998( و سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. در زمینه قابلیت اعتبار از روش تطبیق اعضاء و کثرت گرایی استفاده شد و در زمینه قابلیت تأیید، مرور و بازخورد همتایان به کار برده شد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دهنده 64 مفهوم پایه، 13 مقوله محوری و 3 مقوله انتخابی تحت عنوان مسئولیت مشترک و اعتماد والدین، مسئولیت مشترک و اعتماد دانش آموز و مسئولیت مشترک و اعتماد معلم و مدرسه است که در قالب عوامل تسهیلگر سازمان یافت. با توجه به عوامل تسهیلگر مدل مدرسه در خانه ترکیبی، توجه به این رویکرد آموزشی و استفاده از آن برای دانش آموزان تیزهوش در نظام آموزشی متمرکز کشور ایران پیشنهاد می گردد.
کلیدواژه ها: عوامل تسهیلگر، مدرسه در خانه، دانش آموزان تیزهوش.

 

متن کامل این مقاله را از طریق لینک زیر در تارنمای مجله مدیریت و برنامه ریزی در نظام های آموزشی متعلق به دانشگاه شهید بهشتی مطالعه بفرمایید:

متن کامل مقاله

زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
دسترسی سریع