نقش یادگیری در زندگی کودک
یادگیری کودکان در خانه میتواند از طریق مجموعهای از رویدادها از جمله بازی، فعالیتهای اوقات فراغت، رویدادهای سرگرم کننده، ورزش، سفرها، تجربیات فرهنگی یا داوطلبانه اتفاق بیفتد. همچنین میتواند از طریق فعالیتهای مربوط به برنامه درسی، تکالیف درسی، خواندن و به اشتراک گذاری کتاب اتفاق بیفتد. فعالیتهای یادگیری در خانه را میتوان بهطور خاص طراحی کرد تا والدین را قادر سازد تا در یادگیری فرزند خود مشارکت کنند. همچنین میتواند فرصتهای یادگیری بین نسلی را برای کودک، خانواده و جامعه فراهم کند.
والدین نقش حیاتی در یادگیری و رشد کودک در طول زندگی خود دارند. محیطهای یادگیری اولیه و مراقبت از کودک، مدارس و جوامع نیز میتوانند نقش کلیدی در شناسایی، توسعه و تامین منابع داشته باشند.
چرا یادگیری کودکان در خانه مهم است؟
کودکان حدود 25 درصد از ساعات بیداری خود را در مدرسه میگذرانند و 75 درصد باقیمانده وقت آنها در خانه یا در جوامعشان سپری میشود و این یک فرصت بالقوه قابل توجه برای یادگیری است. حدود 80 درصد از تفاوت در میزان عملکرد کودکان در مدرسه به آنچه در خارج از دروازههای مدرسه اتفاق میافتد بستگی دارد و بنابراین یادگیری در خانه برای یادگیری و رشد کودکان بسیار مهم است.
کاری که خانوادهها انجام میدهند تأثیر بیشتری بر یادگیری کودک دارد تا اینکه چه کسی هستند یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی آنها چگونه است. والدین و فعالیتهای کودکان در سالهای اولیه زندگی آنها، در مطالعات مختلف تحقیقاتی بهعنوان تفاوت قابل توجهی در نتایج بلندمدت برای کودکان برجسته و پررنگ شدهاند.
بنابراین ارائه اطلاعات برای والدین در مورد اهمیت یادگیری در خانه، به ویژه در سالهای اولیه بسیار مهم است. روشهای مختلفی که یادگیری در خانه بر کودکان تأثیر میگذارد، همانطور که در تحقیقات مشخص شده است، عبارتند از:
- یادگیری اولیه کودک
- دستاوردهای بعدی
- پرورش دادن
- تابآوری
- رفاه
- تحرک اجتماعی
- مهارتهای زندگی
ایجاد روابط قوی و ایجاد تفاهم بین خانه و مدرسه از یادگیری کودکان حمایت میکند. اطلاعاتی که والدین با محیط آموزش یا مدرسه فرزندشان به اشتراک میگذارند به مربیان کمک میکند تا رویکرد خود را با نیازهای آموزشی دانشآموزان تطبیق دهند.
مشارکت بین والدین و محیطهای آموزشی یا مدارس همچنین اجازه میدهد تا مشکلات و فرصتهای بالقوه در مراحل اولیه شناسایی شوند و تصویری جامع از پیشرفت و دستاوردهای کودک ایجاد شود. هرچه اطلاعاتی که مدارس ارائه میدهند بهتر باشد، والدین بیشتری میتوانند از یادگیری فرزندان خود در خانه حمایت کنند.
ایجاد یک محیط آموزشی موثر در خانه
تعداد فزایندهای از تحقیقات نشان میدهد که مهارتهای فرزندپروری خوب و محیط آموزشی حمایتکننده در خانه به طور مثبت با موفقیتهای اولیه و رفاه کودکان مرتبط است.
تأثیر محیط یادگیری کودکان در خانه بیشتر از معیارهای استاندارد عوامل اجتماعی – جمعیت شناختی خانواده مانند تحصیلات والدین، وضعیت اجتماعی – اقتصادی و درآمد است. فراهم کردن یک محیط آموزشی حمایتی در خانه نیز به طور مثبت با دستاوردهای اولیه و رفاه کودکان مرتبط است. حمایت والدین از یادگیری در محیط خانه، حداکثر تفاوت را برای پیشرفت و افزایش دستاوردها بیشتر از والدینی که از فعالیتهای مدرسه حمایت میکنند ایجاد میکند. با این حال، محیط یادگیری در خانه چند بعدی است و تعیین کمکهای فردی که در یادگیری و رشد کودکان حائز اهمیت هستند و اثری که بر نتایج آن میگذارند مهم است.
افزایش تکرار مشارکت والدین با یادگیری در خانه نمیتواند با تأثیر شکاف اجتماعی-اقتصادی بر نتایج کودک مقابله کند. طیف وسیعی از متغیرهای زمینه مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، تحصیلات والدین و جمعیت خانواده وجود دارد که میتواند بر محیط یادگیری خانه تأثیر بگذارد. صرف نظر از این، مشارکت والدین در یادگیری در خانه، نگرشها و رفتارهای والدین میتواند بر این متغیرهای زمینه غلبه کند و برای موفقیت کودک بسیار مهم است.
ایجاد یک رابطه پرورشی بین والدین و فرزندشان به حمایت از رشد عاطفی و اجتماعی آنها کمک میکند. این میتواند از طریق پاسخ به نیازهای آنها باشد، همچنین از طریق لبخند زدن، لمس کردن، زبان بدن و تماس چشمی.
پاسخ دادن به کودک به این شکل فواید زیادی دارد از جمله توسعه مهارتهای حل مسئله، ارتباطات عاطفی، ایجاد احساسات، رفتارهای آینده و کمک به ایجاد روابط در حین رشد و توسعه. علاوه بر این، مرزها و روالهای فردی و مناسب برای هر کودک مهم است که شامل تشویق الگوهای خواب مرتبط، تغذیه سالم، بهداشت شخصی و ورزش میباشد.
کسب اطلاعات بیشتر در مورد نیازهای جسمی، عاطفی، شناختی (مهارتهای تفکر)، رشد اجتماعی و نیازهای کودک، والدین را قادر میسازد تا مراحل مختلف سفر یادگیری کودک را درک کنند. بنابراین بهبود کیفیت محیط یادگیری در خانه و تغییر رفتارهای والدین گامی کلیدی در کمک به کاهش شکاف دستیابی به موفقیت است.
والدین و خانوادهها میتوانند به عنوان بخشی از ویژگیهای روزمره زندگی خانوادگی، در محیطهای آموزشی خانگی به فعالیتهای مختلفی بپردازند. اینها ممکن است شامل زمان صرف خواندن برای کودکان یا تشویق کودکان به خواندن، فعالیتها و مواد در دسترس کودکان، دسترسی به منابعی مانند رایانه و بازدید از موزهها و کتابخانهها و سایر منابع یادگیری باشد. تحقیقات نشان داهد است که این سرمایه گذاری از زمان والدین و خانواده در محیط یادگیری خانه به طور قابل توجهی به رشد کودکان کمک میکند.
درگیر شدن و مشارکت فعال در سایر فعالیتهای یادگیری مانند باغبانی، پخت و پز، آشپزی و یادگیری در فضای باز میتواند انگیزه، کنجکاوی، ارزش یادگیری و همچنین میل به یادگیری را در کودکان القا کند. تحریک از طریق یک محیط آموزشی غنی در خانه با رشد و پیشرفت شناختی بهتر کودکان، بهویژه در دوران اولیه کودکی مرتبط است. محیط یادگیری و ارتباط در خانه برای نوزادان و کودکان نوپا بر یادگیری زبان و عملکرد آنها هنگام شروع مدرسه تأثیر میگذارد و با پیشرفت تحصیلی بعدی آنها مرتبط است.
عواملی که به طور مثبت بر ارتباطات کودک تأثیر میگذارد شامل خرید زودهنگام کتاب برای آنها ، حضور در محیطهای آموزشی اولیه و مراقبت از کودک و طیف وسیعی از فعالیتهای یادگیری در خانه است.
فعالیتهایی برای کمک به کودکان و افزایش موفقیت آنها
- بازی کودک با حروف یا اعداد در خانه
- جلب توجه کودک به صداها، حروف مرتبط با مهارتهای سوادآموزی
- خواندن والدین با فرزندشان
- بازدید از کتابخانه، موزهها، گالریها
- کمک والدین به فرزندشان برای یادگیری آهنگ ها یا قافیههای مهد کودک
- تشویق و کمک به فرزندتان برای پختن غذا و یا چیدن سفره
- اجازه دادن به فرزندتان برای کمک به شما در کارهای اطراف خانه
- تحقیق در مورد یک موضوع مورد علاقه در اینترنت، در یک کتابخانه یا از منابع دیگر
- کمک به فرزندتان برای یادگیری احزاب سیاسی قبل از رفتن به رای دادن
- همکاری با کودک خود در فعالیتهای مختلف مانند باغبانی، پخت و پز
- نشان دادن نحوه نواختن آلات موسیقی به فرزندتان
محیط یادگیری کودکان در خانه، روالها، برنامههای روتین خانوادگی و عوامل محیطی روانی-اجتماعی برای کمک به بستن شکافها در رشد اولیه کودک مهم هستند. کودکانی که محیط آموزشی محرکی در خانه ندارند، در مقابل کودکانی که محیط آموزشی آنها دارای سطوح بالایی از تحریک و چالشهای فکری است، نسبت به خدمات پیش دبستانی با کیفیت بالا پاسخگوتر هستند.
اثربخشی یادگیری در خانه
بخش مهمی از یادگیری کودکان در خانه از طریق فعالیتهای روزمره است. سرمایهگذاری والدین در یادگیری در خانه بهعنوان کمک مثبت به رشد کودک از طریق تقویت مهارتهایی مانند سازماندهی، برنامهریزی، نظارت و زبانی که برای یادگیری مفید است و همچنین انگیزه یادگیری با توسعه علایق تحصیلی و ایجاد ارتباط بین برنامههای درسی در نظر گرفته میشود.
با این حال میتواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. رفتار والدین، شیوههای فرزندپروری، تجربیات مثبت والدین و شیوههای تعامل والدین با فرزندشان، همگی نقش مؤثری در اثربخشی یادگیری در خانه و ارتقای نتایج بلندمدت بهتر ایفا میکنند.
علاوه بر این، اثربخشی یادگیری در خانه میتواند به این بستگی داشته باشد که والدین چقدر از نظر آموزشی و مالی مجهز هستند تا تجربیات یادگیری را برای فرزندان خود به حداکثر برسانند. همچنین حمایت والدین از یادگیری فرزندشان میتواند به «چگونگی تعاملات»، «کیفیت تعاملات» و « شرایط تعاملات اجتماعی-اقتصادی» بستگی داشته باشد.
تأثیرات یادگیری در خانه را میتوان تحت تأثیر ظرفیت «والدین» برای سرمایه گذاری در منابع مالی و فکری قرار داد. باید توجه دقیقی به انواع فعالیتهای یادگیری که توسط محیطهای آموزشی یا مدارس استفاده میشود انجام شود تا اطمینان حاصل شود که ظرفیت پولی بر نتایج مورد نظر تأثیر نمیگذارد یا نابرابری را در میان خانوادهها افزایش نمیدهد.
یادگیری فعالیتهای خانگی میتواند به تقویت ظرفیت کودک برای انجام مهارتها و وظایف کمک کند. نشان داده شده است که درگیر شدن در یادگیری مکرر در خانه باعث پیشرفت مهارتهای ریاضی میشود و تحریک از طریق یادگیری در خانه نیز به طور مثبت با رشد شناختی، به ویژه در دوران اولیه کودکی مرتبط است.
اگرچه یادگیری در محیط خانه تأثیر مثبتی بر حوزههای تحصیلی دارد، اما اندازهگیری اثربخشی بر «سواد و رشد اجتماعی کودک» ممکن است به زمان نیاز داشته باشد تا به نتایج قابل مشاهده تبدیل شود. با این وجود، سرمایه گذاری مکرر برای یادگیری در خانه به تنهایی نمیتواند شکاف اجتماعی-اقتصادی در رشد کودکان را برطرف کند و والدین باید از «تأثیر ارتباط والد-کودک و بهویژه تأثیر محیط یادگیری و ارتباط در خانه در سالهای اولیه» آگاه باشند.
مطالبی که میتواند برای شما مفید باشد :