کتاب “باغبان و نجار” از آلیسون گوپنیک به طور استعاری این دو پیشه رو نماینده‌ی دو روش تربیتی متفاوت معرفی کرده. نجارها والدینی هستن که می‌خوان بر طبق دستورالعمل‌های موجود عمل کنن تا فرزندشون طبق هدف و برنامه‌ریزی اون‌ها رشد کنه. در مقابل باغبان‌ها می‌دونن که هیچ تضمینی وجود نداره که شخصیت و آینده‌ی فرزند اون مدل خاصی که مد نظر والدینه شکل بگیره